Piranalar Serrasalmidaye ailəsinə mənsub yırtıcı balıqlardı. Bu balıqların 90-dan çox növü var. Piranalar Cənubi Amerikanın isti çaylarında üzürlər. Bu balıqların ən azmanı Qonur Pakudu. Onun maksimum uzunluğu 108 sm, çəkisi isə 40 kq qədərdi. Bu yırtıcıların ən geniş yayılmış növü isə adi piranalardı. Onlar 15-50 sm uzunluğa, maksimum isə 4 kq çəkiyə sahib olurlar. Piranalar güclü ağız-çənə əzələlərinə, möhkəm alt çənəyə, geniş ağıza və üçbucaq formalı iti, kəsici dişlərə sahibdilər. Məhz bu xüsusiyyətlərinə görə piranalar güclü dişləmə, qoparma funksiyalara sahibdilər. Onlar ağız-çənə əzələlərinin qüvvətliliyinə sayəsində öz həcmlərindən 30 dəfə çox dişləmə gücünə sahibdilər. Piranalar 30 sm qədər görmə sahəsinə malik olsalar da, səs və hərəkətlərə qarşı çox həssasdılar. Bu yırtıcılar yüzlərlə sürü şəklində ovlarının üzərinə şığıyar və sayılı dəqiqələr ərzində şikarlarından geriyə sadəcə sümük qalıqları qoyarlar. Piranalar əsasən balıqlar, çaylarda üzən quşları ovlayır, həmçinin suda tələf olmuş digər heyvanları da didişdirib yox edirlər. Piranalar insanlar üzərinə hücum çəksələr də, tarixdə onlar tərəfindən qətl edilən adama rast gəlinməyib. Piranaları "sualtı bədbeybətlər", "sualtı cavanarlar" adlandırırlar. Bu yırtıcıların diqqət çəkən xüsusiyyətlərindən biri də şikarlarından daha çox tikə qoparmaq üçün bir-birləriylə amansız mübarizə aparmalarıdır.
Amma Latın Amerikanın Amazon, Paraqvay, Paranam Essekibo çaylarında üzən piranlardan daha qorxulusu insanlar arasındadı "piranalar"dı. Əgər tropik sularda üzən piranalar təbiətdə sağ qalmaq üçün yırtıcılıq edirsə, 2 ayaqlı "piranalar" şöhrət, pul, vəzifə, hakimiyyət hərisliyindən dolayı vəhşiliyə, hannibalizmə üz tutur.
Məni yaxından tanıyanlar, ictimai-siyasi mövqeyimə bələd olanlar bilir ki, demokratiyaya, liberalizmə, gender bərabərliyinə, kapitalizmə, homoseksualizmə nifrət edirəm. Siyasi əqidəcə də xalqın sosial rifahının təmin olunması və güclü dövlətin mövculuğunda maraqlı milli-sosialistəm. Amma bununla bərabər dövlətçiliyimizin inkişafına təkan verəcək sağlam düşüncələrə, fəaliyyətlərə açıq biriyəm. Təəsüflər olsun 32 ildən çoxdu nə sağlam fikirlərə, nə də siyasi etika-estetikaya sahibləndik. Təbii ki, məmləkətdə sadaladıqlarımı formalaşdıracaq mühit yoxdu. Amma mühitin olmamasında sistemdən, hökümətdən, dövlət başçısından da çox günahkar elə özümüzük. Çünki xalqın mütləq əksəriyyəti məişətlə, bayağılıqla bağlı düşüncələrdən daha böyük fikirlərə doğru addımlamır və ya adımlamaq istəmir. Yəni, ağanın vaxtındakı rəiyyət, Axundovun dövründəki cəhalət, Mirzə Cəlilin zamanındakı dar düşüncəlilik hələ də qalmaqdadı. Dəyişən sadəcə geyimimiz, adlarımızdı. Məhz bundan dolayı son 130 ildə nə tərəqqipərvər siyasi ideologiya, nə siyasi rəqabət, nə də lokal səviyyədə (hələ qlobalı demirəm) inkişafa, vəhtədə gətirəcək bir fəaliyyət ortaya qoya bildik. Ona görədə özünü ölkənin ən qədim, elitar partiyası hesab edən Musavat 2 yerə bölündü. Tərrəqqiliyi, fəhlə-kəndlinin dayağı olmaqla öyünən Kommunist partiyası 3 yerə parçalandı, azadlıq, müstəqillik carçılığı edən Azərbaycan Xalq Cəbhəsi 4 yerə aralandı. Nəticədə hər yerdə ulayan əlilər, isalar, rauflar, nemətlər, pənahlar, manaqualar, hafizlər, kolxozçular göbələk kimi baş qaldırdı. Zərbə isə zəhmətkeş, alturist, mənəviyyatlı, aydınlı insanlara dəydi.
XXI əsrin, 22-ci ilini tamamlasaq da, əksər məsələlərdə erkən orta əsrlər dövründə qalmışıq. Bu fikir mübadiləsi, siyasi baxışlar, ölkə-dövlət-xalq naminə taleyüklü məsələlərdə birləşmək əvəzinə bir-birinə quyu qazamaq və digər bu kimi nüanslarda özünü daha qabarıq göstərir. Mütləqdi ki, aqil-aydın zəkalar danışanda onların qarşısına antoqonist, infantil, nepotist, fidelist ruhlu tör-töküntülər çıxa(rıla)raq qara yaxmaq, olmazın çamurlarını yapışdırmaqla məşğul olacaq. Yuxarıda adlarını açıqladığım partiyalar kimi daha bir hərəkat qaz götürmək istəyirdi. Amma onların təkanı heç məhəllə, dalan çərçivəsində toplaşmağa da gətirib çıxarmadı. Söhbət "Avrasiya hərəkatı və avrasiyaçılıq"dan gedir. Yenicə feysbuk köşələrində "aktivləş"mək, istəyirdilər ki, muradları gözündə qaldı. Körpətək yenicə iməkləməyə başlayan "Avrasiya hərəkat"ı, ilk addımını atmamış İbo Sel (İbrahim Həsənov) ilə Nadir Quliyev özlərinin ulitarist xislətlərindən dolayı onu əzdilər, didişdirdilər, sürtlədilər, ardınca fatihəsiz dəfn etdilər.
İbo Sel və Nadir Quliyevlə mənim heç bir kişisəl problemim yoxdu, hər ikisindən də özümə qarşı pislik görməmişəm. Onların barəsində aşağıda deyəcəklərim şəxslərini yox, əməllərini, fərsizliklərini, natamalıqlarını, qeyri-səmimilikləri, riyakarlıqlarını və piranasayağı yırtıcılıqlarını hədəf almışam. Milli-sosialist olsam da, Şərq xalqlarının və bütünlükdə Asiya-Afrika qitələrinin Qərb-Avropa imperializmindən yaxud rusiyalı "avrasiyaçılar"ın diliylə desək "atlantistlər"in caynağından qurtulmağında və bir qütblü dünyanın yox olmasında maraqlıyam. Məhz bu yanaşmama görə özünü "Avrasiya Hərəkətı"nın Azərbaycandakı "rəhbər"i hesab edən İbo Sellə münasibətimiz alındı. Əslində İbo Seli təxminən 7 ildi virtual olaraq tanıyırdım. Onun yazdığı "Amerikaçılıq nədir?" kitabından və bəzi saytlardakı publisistik yazı və çıxışları diqqətimi çəksə də, daim tarixi, siyasi, milli maraqlar mövzularda atışmışıq (virtualda). Amma ortaq kəsişən fikirlərimizdə olub. Əsas da Azərbaycan SSR, Nərimanov-Bağırov barədə qara piarlıqla məşğul olan tör-töküntülərlə ideoloji mübarizədə həmrəy olmuşuq.
İbo Sel məni 2 dəfə məclislərinə dəvət edərək, rəyasət heyətində əyləşdirdi. Mən ona dəfələrlə "avrasiyaçı" olmadığımı demişəm. O da bunun problem yaratmadığını, əsas odu bir qütblü dünyanın əlehinəsən, bu bizim üçün kifayətdi deyə narahatçılığın olmadığını vurğulayıb. İstər Korovinin “Avrasiya Birliyinə gedən yol”, istərsə də Duginin "Avrasiya Hərəkatının proqramı" kitablarını (Nadir Quliyevin tərcümə və redaktəsində) diqqətlə mütaliə etmişəm. Bilik mənbələrində Avrasiya xalqların birliyi, qarşılıqlı, hərtərəfli əlaqələrin inkişafı, dövlətlər arasında düşmənçiliklərə, qarşıdurmalara, narazılıqlara birdəfəlik son qoymaq Avropa İttifaqına alternativ Asiya, Afrika, ölkələrinin birliyini yaratmaq və bu əməkdaşlığın coğrafiyasını daha da genişləndirərək Qərb-Avropa imperializminə, bir qütblü dünyaya qarşı çox qütblü dünya modeli qoymaq və s. mövzularda yaxşı fikirlər yer alır. Amma məşhur el sözümüz var: "Avazın yaxşı gəlir, oxuduğun Quran olsa". Mən gözəl avazla Quran oxuyaq, hafiz olaq demirəm, amma Dugin ilə Korovinin nə qədər yaxşı avazlara sahib olsa da, onlardakı latent rus milliyətçiliyini və neoçarizm ideyalarının sezirəm. Odur ki, hər 2 rus nəzəriyyəçiləri və onların ölkəmizdəki nümayəndələrinin səmimi olmadığından adım kimi əminəm.
Kommunizm, sosializm də gözəl ideyalar idi, amma onu həyata keçirənlər alçaqlar oldu. SSRİ-ni və hazırkı Rusiyanı ABŞ, Böyük Britaniya, Fransadan daha mələk hesab edirəm. Qərbin demokratik mələk qiyafəsi Hollivud, Netfliks filimlərinin təşviqat, təbliğatından başqa bir şey deyil. Lakin Rusiyayla nə qədər dost-yoldaşlıq etsək də, arxayınlıqla kürəyimizi ona çevirməməli, həmişə göz-gözə olmalıyıq. Ayını nə qədər əhilləşdirib şokolat-balla bəsləsən də, ehtiyatı əldən verməməlisən, əks-halda başını əzəcək. Elə "avrasiyaçılar"ın yığıncaqları zamanı orda toplaşanların əksəriyyətinin necə rəngarəng naqislər olduğunu gördüm. Əlindən bir iş gəlməyən, psixoloji travmalı, ərgənliyindən çıxa bilməyən, yanıq, nankor, qardaşlıqdan-birlikdən dəm vuran etnik qrupların bizə (türklərə) və dilimizə qarşı latent faşistlikləri, ərazi separatçılığı “eşq”iylə döyünənlərin, məmləkəti Kremldəki anti-azərbaycan ruhlu zatulin kimilərin peşkalığını edən, siyasi pozğunluqla məşğul hər cür tör-töküntülər yer alırdı. Hələ bu azmış kimi 2 kəlməni üst-üstə qoya bilməyənlər camaata ağıl öyrətmək, Azərbaycanın daxili-xarici siyasətdə "yeni xətt" yürütmək, ölkəni işıqlı gələcəyə, camaatı ağ günə çıxarmaq kimi populistlik çıxışlar da edirdilər.
Rusiyada bizə qarşı çıxışlar edən ivanların, sergeylərin penis-analını acgözlüklə minet etməkdən doymayan, müxtəlif pozalarda iniltisi az qala "Qırmızı meydan"dakı saatın zəngini də batıran Nəzakət Məmmədova kimi "afrodita"nın "Dərbəndin tarixən bizə heç bir aidiyyatı yoxdu, Dərbənd əbədiyən Rusiyanındı" deyə ulaması isə təşkilatdakıların hansı yuvanın quşları olduqlarını aydın göstərdi. Təbii ki, Kremldakı qalstukluların "afrodita"sına feysbuk profilimdəki 57 dəqiqəlik canlı videomla layiqli cavabları verdim. Ömür yetsə, həmin 2 ayaqlı dişinin siyasi fahişəliyiylə bağlı yutub üzərində də çıxış edəcəm.
Sadaladığım olaylarla bağlı istər üzbəüz, istərsə də virtualda dəfələrlə İbo Selə iradımı, etirazmı ən kəskin şəkildə bildirmişəm. O isə hər dəfə: "Qardaş dediklərinin hamısını aradan qaldıracam. Yığışdıqca, təşkilatı lazımsız adamlardan təmizləyəcəm” desə də, vədləri qurşağına düşdü. İbonun işi-gücü ancaq qeyri-peşəkar səviyyədə meymun-it şəkillərinə aşağılayıcı sözlər əlavə etməklə kvazimüxalifətimizin nümayəndələrinə "obraz"lar verməkdən ibarətdi. Bu azmış kimi onun "Putin qoşun yerit bizi bu pidarastların əlindən xilas et" paylaşımı haqlı olaraq narazılıq və cavab atəşiylə qarşılandı. Bu statusla “avrasiyaçılar”ın bütün maskaları cırıldı. Bununla dürüst insanların İbo Selin populist vədlərinin nə olduğunu anlayaraq onun "təşkilat"ından çıxdı. Nadir Quliyev bunu gözləyirmiş kimi, ortada olmayan "taxt"ı ələ keçirmək üçün, ac pirana kimi meydanda göründü.
Nadir Quliyevi 2021-ci ildə sosial şəbəkələrdən tanıdım. Bir qədər araşdırarkən onun yazıçı, tərcüməçi olduğunu öyrəndim. Müəyyən zaman sonra isə Nadir bəyin vaxtilə Əli Kərimlinin "cəbhəsi"ndə olduğunu, lakin illər keçdikdən sonra onun Əli "həzrətləri"ylə höccətləşib partiyadan ayrıldığından agah oldum. Təbii ki, bir insanı siyasi əqidəsini və partiyasını dəyişməyə görə baltalamaq olmaz. Amma bu cür addım atan insanı boş da buraxmaq olmaz. Çünki ciddi yaşantılar, ideologiyada tənnəzzül, çürüklük yoxdusa, fors-major hadisə baş vermədikcə kimsə siyasi əqisənini dəyişirsə, o kəslərə rahatlıqla kürəyini çevirmək təhlükəlidi. Adətən əqidəcə, iradəcə, düşüncə etibarıyla möhkəm olan kəslər hansı siyasi şəraitin, sistemin mövcudluğundan asılı olmayaraq ya birdəfəlik siyasətdən gedir, ya da idealist kimi yolundan dönməyərək tək qalır. Nadir bəy, siyasətdən getmədi, amma mövqeyində idealist də olmadı. Bölgəbazlığa, yerlibazlığa, qohumbazlığa və tayfabazlığa nifrət edirəm. Amma reallıqları da danmaq olmaz. İmişli-Beyləqan camaatı (90-95%) hələ də bir çox ibtidai tabularla, mentallığın çürümüş tərəflərini yaşatmalqa məşhur və məşğuldu. Bu bölgələrdə qohum evliliyi hələ də dominantlıq edir. Bunun tibbi fəsadları qalsın bir kənara, həmin diyarlarda ziyallılar yetişmək sarıdan da orucluqdu. Camaat əsasən heyvandarlıqla məşğuldu, biraz imkanlılar Rusiyada iş qurub kef çəkir, daha çox pulu olanlar isə Bakıda binalar tikir. Ona görə də İmişlidən Musa Musayev və Niyaməddin Musayevdən o tərəfə məşhur fiqur çıxmayıb.
Həqiqət naminə vurğulamaq lazımdı ki, Nadir bəy, sadaladığım tabuların bir qismini sındırıb. Adam uşaqlıqdan tərəkəmə söhbətlərinə, mal-qaraya, fermer təsərüfatçılığında pullar qazanmağa yox, kitab-dəftərlə baş qatıb. Nəticədə filoloq olub. Yazılarından hiss olunur ki, sanballı əsərlər oxuyub, hazırda da mütaliə edir, filmlər izləyir. Təqdirəlayiq haldı. Kaşki onun həmyaşıdları və gənclərimiz də ən pis halda özlərini belə inkişaf etdirərdi. Onu da etiraf edəki ki, Nadir bəy, dünyagörüş, savad və populyarlıqda İbo Seldən bir addım öndədi. Amma alim olmaq asandı, insan olmaq çətin misalını unutmayaq. İmişlili “mirzə”nin xarakterində problemlər çoxdu, özünü üstün görmək kimi hərəkətləri də var. Bu da onu münasibətlər qurmağında, siyasi-ictimai cığırında maneələr yaradır. Odur ki, mütaliə adamı olmaq hələ yaxşı insan olmaq, köşə yazarlığı isə təşkilatçı, siyasətçi, lider, tabe etdirmək bacarığına malik olmaq demək deyil. Əgər elə olsaydı, aristotellərin, sokratların, pifaqorların, platonların mövcud olduğu Yunanıstanı iyrənc oriyentasiyalı Makedoniyalı İsgəndər imperiyaya çevirməzdi, SSRİ-də Kamenev, Buxarin, Zinovyev kimi nəzəriyyəçilər olduğu halda azman ölkəyə ali təhsilsiz gürcü Stalin nüvə dövlətinə çevirməməliydi. Nümunələr çoxdu, amma anlayan üçün kifayətdi. Odur ki, savadlıyam, mirzəlik edirəm, sosial şəbəkələrdə yaxşı postlar paylaşıb layklar toplayıram deyə sinəsinə döyənlər özünü ancaq yuxularda, xəyallarda "hökmdar" hesab edə bilər. Nadir bəyin tarixi yaralarımıza yanaşmasıda izqoycasınadı. Hansı ki, Nəzakət kimi siyasi pozğunu ifşa etdiyim zaman Nadir bəy "afrodita"nın müdafiə edən birincilərdən idi.
İbo Sel "avrasiyaçılığ"ın Azərbaycandakı filialında özünü Napaleon Bonapart, Adolf Hitler, İosif Stalin, Mao Tszedun, Heydər Əliyev sanır. Nadir Quliyev isə özünü adları sadalanan nəhəng simalara müxalif çıxmış Şarl Moris dö Taleyran, Qreqor Ştrasser, Lev Trotski, Lin Byao, Sürət Hüseynov timsalında görərək, cəlilabadlı "pirana"nı devirmək "eşq"inə düşüb. Əslində İbo-Nadir cütü bəyənmədikləri Əli Kərimli, Hafiz Hacıyev səviyyəsindən də aşağıdılılar. Narıncı fahişə ilə "yeraz pitbulu"nun belə tərəfdar-trolları (nə qədər murdar olsalar da) sayəsində ya izləyiciləri, ya da söyüb gündəmdə saxlayanları var. Dugin ilə Korovinin paça arasından keçmək üçün alışan iboların, nadirlərin kütləvi seyrciləri hardadı?! Feysbuk köşələrində dördayaqlıların şəkillərini aşağılayıcı sözlərlə bəzəyib paylaşımlar tirajlamaq, slavyanofilliyə yarınmaq, tariximizi təhrif etmək, əzəli torpaqlarımıza bizim deyil ulamaqla nə tərəfdarlar toplanılır, nə də qlobal miqyasda düşüncələr həyata keçirilir. Poqon yoldaşım Eynulla əfəndi də, hardan, kimdən, nədən motivasiya aldığı bəlli deyil. Azərbaycanda "Avrasiya hərəkat"ının ağssaqqalları, gəncləri, qadınları olmadığı halda feysbukda hərəkatın "ağsaqallar, "qadınlar", "gənclər" şurası yaradır. Ay yoldaş, xammal olmadan nəsə yaratmırlar. Olmaya "Santa-Klaus" sizlərə 2023-cü ildə hədiyyə olaraq milyonlarla tərəfdar bəxş edəcək xəbərimiz yoxdu?!
Aysberqin görünməyən başqa tərəfi də var.
İbo Sel siyasi "fəaliiyyət"ində avatürist, macəracı olduğu halda, Nadir Quliyev qisaskar, mənfəətini güdən, nəzərlərə-alqışlara həris biridi. İmişlili “demosfen”nin mənfəət və şöhrətpərəstliyi anlamaq (çoxları bunu arzulayar) olar. Amma qisaskar, daha doğrusu ruslar demiş “obijennik” olmasını yox. Gəncliyini meydan hərəkatlarında keçirən, uzun müddət Əli Kərimli kimi xameleon, siyasi pozğunun yanında olan, sonrada araları dəyərək qapı-dışı edilən Nadir Quliyev həyatda ən böyük şilləsini alıb. Özü də bu şillə tək üzünə yox, başına, sinəsinə, kürəyinə, əl-qoluna, ayağına ... dəyməklə onun "siyasi çırağ"ını söndürməklə zülmətə vasil edib. Bu küçədə dəfələrlə döyülərək hər dəfə oyunçağı əlindən alınan uşağın faciəsini xatırladır. Belə uşaq təbii ki, qisaskar, obijennik, üsyankar olmaqla kifayətlənməyəcək, həm də degenerata, manyakcasına qətillər törədən caniyə çevriləcək.
Bəxtimiz onda gətirib ki, Nadir "hoca" Çikatiloya, Ted Bandiya çevrilməyib. Buna rəğmən siyasət mühitindən qovulan o, piranasayağı "yırtıcılığ"ıyla geridönüş etmək istəyir. Suda üzənlərdən fərqli olaraq imişlili "mirzə" dişini yox, dilini-qələmini "itiləyib". Odu ki, Nadir bəy itirilmiş illərini, narıncı Əlidən qisas almaq, 1-ci olmaq ehtimalı yüksək olan siyasi hərəkatlara baş vurub. Azərbaycanın siyasi arenasında öncülərdən olmaq üçün ya Rusiya, ya Türkiyə, ya İsrail, ya Qərb-Avropada havadar tapmalı, ya da yeraz-naxçıvan klanlarına yarınmalısan. Rusiya variantından başqa digərləri obijenni “Demosfen” üçün çətindi. Burda yaş amili də rol oynayır. Şimal qonşumuzdan başqa digər dövlətlər və adı çəkilən klanlar maksimum 30-35 yaşa qədər insanları lümpen kimi istifadə etməkdə maraqlıdı. Qısası qospodin Nadir Dugin-Korovin cütünə hər cür can atmaqla, öncəliklə rusiyalı “avrasiyaçılar” cərgəsində, Rusiya mühitində tanınmaq eşqindədi. Məhz bundan sonra ona Azərbaycan siyasi məkanında yaşıl işıq yanacaq. Hətta hökümət belə ona diqqət göstərib, qrantlar ayıracaq. Axı, ortada Şimal Ayısı var. Rəngarəng korrupsioner hökümət, talançı yeraz-naxçıvan klanları onsuz da, xirtdəyəcən batıblar. Kremldakı Putin ağanın yanında daha da pis olmağı gözə almağa hünərləri çatmaz. Əks təqdirdə Volodya açacaq sandığı, tökəcək pambıqları yaxud biraz da qəzəblənsə, yumruğunu vuracaq aidiyyatı kəslərin təpəsinə. Bunları imişlili “pirana” da yaxşı bilir. Ona görə o, nə qədər çətin, hətta iynəylə gor qazmaq bahasına olsa da, bu yöndə özünə çığır açmağa çalışır.
Bir çox məsələlərdə (əsas da intelektual, mətbuatda, ictimaiyyətdə nüfuzu olmasına) Nadir Quliyevə uduzduğunu görən İbo Sel, təsdiqlənməmiş “hakimiyyət”ini, Rusiyadakı himayədarlarını, nüfuzunu itirməmək üçün ən cılız, miskin yola getməklə keyfiyyətsiz say artırmaqla "rəqib"inə güc gəlmək istəyir. O, heç bir bacarığı, düşüncəsi olmayan, gerizəkalı, hırnan-zırı qanmayan, separatçılıqla məşğul olan etnik qrupların nümayəndələrini, bank borclarından dolayı az qala xalqı və dövləti belə qumara qoyan alçaqları və digər bu kimi boşqabdibi yalayanları “Avrasiya hərəkatı”nı doluşdurur. Bütün bunların nəticəsidi ki, "ura" bağırıb irəli atılmaq istəyən “avrasiyaçılar” arxadan zart-zart edərək nəinki üfünətlə dala getdi, həmçinin beşikdən çıxmamış boğularaq nəfəsi kəsildi.
10 gündən çoxdu feysbuk "cəbhə"sində ikiayaqlı "pirana"nın "qarşıdurma"sı davam etməkdədi. Zukerberqin virtual aləmindəki "komediya"da İbo ilə Nadir cütü xoruzların didişməsini əvəz etməkdədi. Cəlilabadlı "pirana" rəqibini iqtidara iyrəncəsinə məddahlıqda, Əli Həsənovun çuğulçusu olmağında, "mirzəlik" giyafəsi geyinmiş "pirana" isə gözü götürmədiyini şimpanzelikdə, qanmazlıqda, tərbiyəsizlikdə ittiham edir. İmişlidən filoloq hətta zəhləsi getdiyinə təxəllüs də verib : "İbosel Əlmeymun". Qısası virtual aləm hələ də küçə arvadları kimi bir-birinə ağzına gələnləri yağdıranlara tamaşa etməkdədi...
Bütün sadalananlar nəticəsində əsas zərbə onlara inanan dürüst, saf insanlara dəydi. Onlar həm qızıl vaxtlarını itirdi, həm də “Avrasiya hərəkatı”na, “avrasiyaçılığ”a olan ümidləri dəfn olnudu.
Bu sonluq “Rokki 5” filmində gənc perspektivli boksçuları hər vasitəylə başlarını aldadaraq müqaviləylə özününküləşdirərək istismar edən, eləcə də Rokki ilə Tommini qarşı-qarşıya gətirib bir-birinə didişdirən Corc Vaşinqton Dük kimi alçaq, ulitarist "sahibkar"ı xatırladır.
Reklamı gedən, qazanan, məyus olanlar bəllidi.
ABDULLA İSMAYILOĞLU
Mənbə: GundemXeber.az / 10.01.2023
P.S Bu yazımdan bir ay sonra “Avrasiyaçılıq hərəkətı” Azərbaycanda basıldı və basdırıldı. Kürsü uğrunda qapışan “pirana”lardan İbo Sel ilə “siyasi afrodita”lıq eşqinə düşən Nəzakət Məmmədova Dövlət Təhlükəsizlik Xidmətinin təcrixanasına “ezam” olundular. Hazırda adı çəkilən xidmətin dəmir barmaqlıqlarında “kef” edirlər. Nadir Quliyev isə kəfəni yırtdı. Onu “qara paltolular” bir neçə dəfə sorğu-suala çəksələr də, “sevimli” aponentlərinin yanına vasil etmədilər. O, növbəti dəfə luzerliyə məruz qaldığından, hələlik siyasətdən və ədəbi yaradıcılıqdan uzaqlaşaraq çörəkçiliklə məşğuldur. Hesab edirəm ki, İmişlidən olan “mirzə”nin hazırkı məşğuliyyəti daha faydalı və şərəflidir. Bununla həm zəhmətkeşcəsinə pulunu qazanır, həm camaatın mədəsinə xeyir verir, həm də keçmişdəki günahlarından, səhvlərindən dərs çıxaırır (əgər şişmiş eqosunu azaldıbsa).
